دخترونه‌های از مد افتاده

بعد مدت‌ها یه مهمونی رفتم که واقعا بهم خوش گذشت. از اون مهم‌تر احساس کردم چقدر رفتارم راحت‌تر و واقعی‌تر شده.

قبلنا توی جمع نمی‌تونستم خودم باشم و طبیعی رفتار کنم. احساس می‌کردم تکه‌ای از روحم بالاسرم وایساده و رفتارمو کنترل می‌کنه و بهم می‌گه چیکار بکن یا نکن. ولی حالا تمام روحم یگانه شده و با خودش به صلح رسیده.

معمولا نمی تونستم با کسی ارتباط بگیرم و فقط به حرفای دیگران گوش می‌کردم. برای همین یکی از فانتزیام این بود که یکی باهام حرف بزنه ولی من متوجه نشم چون مشغول حرف زدن با یکی دیگه‌ام. این دفعه این اتفاق افتاد. چایی بهم تعارف کردن ولی چون داشتم با بغل دستیم حرف می‌زدم متوجه نشدم.

دستاوردهای مارو باش تو رو خدا:)))

موقع دیدن عکس‌های مراسم فینال جام جهانی به موضوع جالبی برخوردم. گریزمن بازیکن فرانسه عکسای قشنگی با دختر کوچولوش انداخته بود ولی خیلی از کسایی که این عکسا رو تو صفحه‌اشون منتشر کرده‌ بودند، چهره‌ی دخترک رو پوشونده بودند.

ادمین یکی از صفحه‌ها در جواب کسی که علت این کار رو پرسیده بود گفته بود که خود گریزمن این‌جوری ترجیح می‌ده و ما هم به تصمیمش احترام می‌گذاریم.

پیج خود گریزمن رو پیدا کردم. حداکثر سه یا چهارتا عکس و فیلم از دخترش توی پیجش بود که تو هیچ‌کدوم هم چهره‌اش مشخص نبود.

نکنه‌ی جالب اینه که عکس رو پیج فیفا بدون سانسور منتشر کرده بود؛ با این حال خیلی از کاربرا موقع بازنشر، با شکلک‌هایی مخدوشش کرده بودند.

من و شما هیچ‌وقت عکسی از اطرافیانمون چایی نمی‌ذاریم اگر بدونیم ممکنه راضی نباشه ولی درمورد بچه‌ها هرگز چنین حساسیتی نداریم.

برای ما دیدن عکسایی که پدر و مادرا چپ و راست از بچه هاشون منتشر می‌کنن عادیه. ما بچه‌ها رو به راحتی جلوی دوربین تلویزیون میاریم در حالی که داریم از اتفاقات تراژیک زندگیشون مثل طلاق والدین یا اعتیاد صحبت می‌کنیم.

ما اجازه نداریم برای بجه‌ها هویتی بسازیم و به جامعه نشون بدیم، قبل از این‌که خودشون فرصت کنن شخصیت و دنیای خودشون رو بشناسن. این بچه می‌‌‌خواد آرمیتا باشه با چادر یا بارانا با لباسای رنگ و وارنگ